黄胜民 发表于 2019-1-9 14:51:42

《无题(647)》

本帖最后由 黄胜民 于 2024-3-16 13:45 编辑

            
                                          (1)
                      流黄下都黄中土,帝后尼华春出游,
                      西辞雷泽东望吴。逢天雨止虹生途,
                      列国百家尽风流,谁人不起别离愁?
                      乃见巨人遗我武,趋前履之意若受,
                      虹且绕身遂有腹。野合生子世为丑,
                      人首蛇身更何有?亲友难告私下哺。
                      长成日月德配木,道是羲娲黄始祖,
                      可怜天下民父母!
                                    (2)
                     列国随鹰征,百家效蛇游。
                     天下不逐客,古今几风流?
                                          (3)
                     山河悠悠来地天,蜂树苍苍即人间。
                     百家休谩夸有道,列国纵横自禅联。
                                          (4)
                     流黄下都黄中土,神大益师我辈祖,
                     为王里海四十秋。始为列国造铁具,
                     又为百家制皮裘,万民功业莫不就。
                     工者操锤农执锄,舟车万里客在途,
                     听我成相为君讴。臣功尚义必尊主,
                     庶过拒谏但上苟,贤与不肖宁不喻?
                                             (5)
                     物外一望尽河山,百家争鸣列国间。
                     天下不是归一统,堆柱谁教挽狂澜!
                                             (6)
                     有情山水春常在,得意天下白云多。
                     心事家国常乐道,多少风景教人歌。
                                    (7)
                     青天不识人,人自蓦青天。
                     一朝白日升,几度鸡犬迁?
                     回首列国看,百家正未闲。
                     欲待天下一,高处不胜寒。
                     还舞弄山河,过眼皆云烟。
                     不敢恨有道,殊觉乐无端。
                     多情忆故别,何似在人间!
                                    (8)
                     昔别列国去,独饮山海楼。
                     举杯邀远道,春景忽西流。
                     青天欲何为?不知人世愁。
                     百年弹指间,家国多事秋。
                     有情天亦老,客醉梦不谋。
                     鸡犬闻天外,得道人及物。
                     呜呼吁嗟哉,已矣亦云夫!


页: [1]
查看完整版本: 《无题(647)》