中国文学网

 找回密码
 立即注册

QQ登录

只需一步,快速开始

查看: 728|回复: 0

《附录》

[复制链接]

1372

主题

3

回帖

5896

积分

高级会员

Rank: 3Rank: 3

积分
5896
发表于 2021-7-23 09:30:18 | 显示全部楼层 |阅读模式
本帖最后由 黄胜民 于 2024-1-10 15:03 编辑

附录:
(一)
                             流黄出日,帝都在丘
                             人类起源,夷夏商周
                             夏之灭商,我王甚武。
所谓《甘誓》,此告将卒。
胥赋无正,邑室无睦。
不度天命,自速辜。
                             我降命,惟时巡狩
                             至于再三,大罚
                             帝都在丘,流黄日
                             人文发祥,皇天后土
                             吾之亡其,其亦亡吾。
所谓《汤征》,以告行伍。
士田无畋,女宅无作。
                             不度天命,自凶德。
                             我降命,惟时教谕
                             至于再三,且大罚
(二)
                             流黄出日,照我天方
                             黄帝之都,在彼昆冈
                             金玉祭祖伏惟尚飨
                             何我祖?惟民是养。
                             夹介乂我,宅宅畋田。
                             克勤乃事,罔不为常。
                             我秉祖德,保民宁康。
                             大介赉之,迪简王堂。
                             流黄入日,照我尧光
                             野人之居,在彼四方
                             猾裏祀宗,夜不能忘
                             何我宗?惟民是
                             奔走臣我,胥伯多当。
                             克阅乃邑,罔不为尚。
                             我秉祖德,保民昌。
                             尚尔之事,有服将相。
                                   (三)
                             流黄出日,帝都是瞻
                             野人之居,在彼羽山
                             江河其决,民巢树颠
                             洪水滔滔,胡始治焉?
                             忆我先祖,鲧禹是传
                             夫治之道,不在窃天。
父殛子兴,帝赐鸿范。
鸿范九等,常伦一典。
                            国殇可祭,天命堪羡
忆复祭之,不枉生男。
                            顺命而为,可致永远
                            幸甚至哉,夫复何堪!
(四)
                             天耀中华,日月自出
                             月出为夜,日出为昼
                             昼夜交替,生万物。
                             万物有我,人文始祖
                             始祖堪祭,子孙不黜
                             河图洛书,自可则
耕读之家,因我而著。
                             我秉祖德,祖赐我福
八义之索,九州之丘。
                             古文尔雅,语通今古
                             乐天知命,何意之拂?
                             幸甚至哉,云矣已夫!
                                   (五)
流黄出日,天耀神州
                              帝都昆仑,民居汤谷
                              人文发祥,咸为始祖
                              下汉,砥柱中流
                              望之何极?之悠悠。
                              三坟大道,五典常途。
                              徒思无益,不如读书。
                              秦燔汉凿,齐鲁始授。
                              共王入宅,琴钟是鼓。
                              欧阳夏侯,学官终属。
                              士庶出仕,咸成规模。
                              功业之成,不必在吾
                              万民教化,大同是求。
                              山河更待,祖师复古。
                              幸甚至哉,慷慨亦夫!
                                   (六)
                             天耀中华,亿万为烛
                             日月其奇,星辰其偶
                             人文发祥,小大之属
                             始曰昆仑,黄帝我都
                             诸尧以事,言出立具。
                             天下听施,莫不划一。
                             文王孙子,咸得赐福
右史记之,以此为祖。
                             复曰河源,太昊我树
                             俊禹以言,言之有物
                             举世受行,莫不有序。
本枝百世,福禄永驻。
                             左史记之,立此为据
                                   (七)
                             上纪开辟,遽古之物
                             鸿羔朴略,厥状睢盱
                             都北所有,五龙比翼
                             俊典汨作,九共太禹。
                             都南所有,人皇九膺
                             弃稷五子,汤诰允征。
                             都东所有,羲皇麟身。
                             咸有一德,典宝伊训。
                             都西所有,娲皇蛇尻。
                             肆原冏命,武成旅獒。
                             天无二日,世无二主
黄帝不死,昆仑恒都。
                             幸甚至哉,夫复何求!
(八)
                             天耀中华,不左不右
                              昆都瑶池正当其处。
有日无月,不成其明。
流黄而黄,千载传情。
                              黄帝为宾,王母为主
                              列国一台,百家同路
                              天下归心,万民齐祝
金钟玉鼎,礼乐毕具。
                              河水悠悠,堆柱乍出。
                              昼夜不舍,谣吟交奏
                              天地鬼神,不嫌其多
                              君子同朝,时在共和
                              盛世如歌,盛情何却?
                              与君此别,后会在尔
                              幸甚至哉,夫复如何
                                   (九)
                              日月在天江河自生
                              流黄而黄,有始有终。
                              精卫填海,木石自走
                              天下家国孰志是渝?
                              列国纵横,我涂是会。
                              百家争鸣,归君一揆。
                              垂世立教,自古及今。
                              雅诰奥义,咸为大训。
                              至道恢弘,人主规范。
                              彼此并受,古今延
                              帝王之制,坦然明白。
                              可举而行,惟君是待。
                              四海归一,众生均同。
                              沙石不衔,复化人形。
(十)
                              日月在天,山陵自出
                             流黄而黄,有赢有输。
                             夸父逐日,万物求荣
                             天下家国谁与争锋?
                             苏秦纵横始过建木
                             张仪争鸣,阐大猷。
                             历代宝之,传为大谟。
                             敷畅天旨,有补来者。
                             昭然义见,宜相禅让。
                             惟君之故,世民克尚。
                             见闻既众,蒐彩比周。
                             礼乐之兴,自我而有
                             四海一统,万世不朽
                             时弃杖,复化邓薮。
(十一)
                             流黄出日,光宅家邦
                            帝都昆仑,实居中央
                            四夷商夏,人文发祥
                            中央之居,开明鸟章。
                            人文始祖,不啻尘世
                            凤凰五文,征在庙堂
                            鲧乱五行,禹布一壤
                            试之鸿范,凶胜自当
                            维天定民,相和其居
                            鸿范九等,我世乃昌
古往今来,斯是难忘。
幸甚至哉,慨当以慷!
回复

使用道具 举报

您需要登录后才可以回帖 登录 | 立即注册

本版积分规则

快速回复 返回顶部 返回列表